1. شرح و بررسی حکایت:

                    "پرسیدن معشوقی از عاشق غریب خود که از شهرها کدام شهر را خوشتر یافتی..."

                                                                                                                 دفتر سوم، بیت 3808

     2. شرح دو غزل از دیوان شمس:

                       1-2. غزل شماره 38 بمطلع‌: "رستم از این نفس و هوا زنده بلا مرده بلا ..."

                       2-2. غزل شماره  1535 بمطلع‌: "بیا تا قدر یکدیگر بدانیم          که تا ناگه ز یکدیگر نمانیم"

      1. شرح و بررسی حکایت:

                    "پرسیدن معشوقی از عاشق غریب خود که از شهرها کدام شهر را خوشتر یافتی..."

                                                                                                                 دفتر سوم، بیت 3808

     2. شرح دو غزل از دیوان شمس:

                       1-2. غزل شماره 38 بمطلع‌: "رستم از این نفس و هوا زنده بلا مرده بلا ..."

                       2-2. غزل شماره  1535 بمطلع‌: "بیا تا قدر یکدیگر بدانیم          که تا ناگه ز یکدیگر نمانیم"

                                                          ------------------------

 1. شرح و بررسی حکایت:

                    "پرسیدن معشوقی از عاشق غریب خود که از شهرها کدام شهر را خوشتر یافتی..."

                                                                                                                 دفتر سوم، بیت 3808

    برای دیدن و شنیدن ابیات این حکایت اینجا کلیک کنید.

پرسیدن معشوقی از عاشق غریب خود کی از شهرها کدام شهر را خوشتر یافتی و انبوه‌تر و محتشم‌تر و پر نعمت‌تر و دلگشاتر

گفت معشوقی به عاشق کای فتی             تو به غربت دیده‌ای بس شهرها

پس کدامین شهر ز آنها خوشترست             گفت آن شهری که در وی دلبرست

هرکجا باشد شه ما را بساط                      هست صحرا گر بود سم الخیاط

                                     ---------------

          2. شرح دو غزل از دیوان کبیر:
 

            1-2. شرح غزل شماره 38

                   (براي ديدن تصوير و خوانش اين غزل، اينجــا کليک کنيد)

رستم از این نفس و هوا زنده بلا مرده بلا                  زنده و مرده وطنم نیست بجز فضل خدا

رستم از این بیت و غزل ای شه و سلطان ازل            مفتعلن مفتعلن مفتعلن کشت مرا

قافیه و مغلطه را گو همه سیلاب ببر                         پوست بود پوست بود درخور مغز شعرا

ای خمشی مغز منی پرده آن نغز منی                      کمتر فضل خمشی کش نبود خوف و رجا

بر ده ویران نبود عشر زمین کوچ و قلان                      مست و خرابم مطلب در سخنم نقد و خطا

تا که خرابم نکند کی دهد آن گنج به من                   تا که به سیلم ندهد کی کشدم بحر عطا

مرد سخن را چه خبر از خمشی همچو شکر              خشک چه داند چه بود ترلللا ترلللا

آینه ام آینه ام مرد مقالات نه ام                               دیده شود حال من ار چشم شود گوش شما

دست فشانم چو شجر چرخ زنان همچو قمر              چرخ من از رنگ زمین پاکتر از چرخ سما

عارف گوینده بگو تا که دعای تو کنم                         چونک خوش و مست شوم هر سحری وقت دعا

دلق من و خرقه من از تو دریغی نبود                        و آنک ز سلطان رسدم نیم مرا نیم تو را

از کف سلطان رسدم ساغر و سغراق قدم                 چشمه خورشید بود جرعه او را چو گدا

من خمشم خسته گلو عارف گوینده بگو

زانک تو داود دمی من چو کهم رفته ز جا

           2-2. شرح غزل شماره 1535:

                   (براي ديدن تصوير و خوانش اين غزل، اينجــا کليک کنيد)

بیا تا قدر یک دیگر بدانیم                    که تا ناگه ز یک دیگر نمانیم

چو مومن آینه مومن یقین شد            چرا با آینه ما روگرانیم

کریمان جان فدای دوست کردند           سگی بگذار ما هم مردمانیم

فسون قل اعوذ و قل هو الله                چرا در عشق همدیگر نخوانیم

غرض ها تیره دارد دوستی را               غرض ها را چرا از دل نرانیم

گهی خوشدل شوی از من که میرم      چرا مرده پرست و خصم جانیم

چو بعد از مرگ خواهی آشتی کرد        همه عمر از غمت در امتحانیم

کنون پندار مردم آشتی کن                 که در تسلیم ما چون مردگانیم

چو بر گورم بخواهی بوسه دادن           رخم را بوسه ده کاکنون همانیم

خمش کن مرده وار ای دل ازیرا

به هستی متهم ما زین زبانیم

نظرات دوستان:

» برای نوشتن نظرتان درباره داستان یا هر موضوع مرتبط با این جلسه، به قسمت "پیامها و نظرات" در همین صفحه(پایین‌) مراجعه کنید.